7. මිළිඳු රජ තෙමේ මෙසේ ඇසුවේය.
"ස්වාමීනි, නාගසේනයන් වහන්ස, යමෙක් පිළිසිඳ නොගනිත් නම් ඔවුහු පිළිසිඳ නොගන්නේ යෝනිසෝමනසිකාරය නිසාද?"
"මහරජාණෙනි, යෝනිසෝමනසිකාරය නිසාත්, ප්‍රඥාව නිසාත්, අන්‍ය වූ කුසල් දහම් නිසාත් ය."
"ස්වාමීනි, ප්‍රඥාව යනු යෝනිසෝමනසිකාරය ම ද ?"
"නැත මහරජාණෙනි, මනසිකාරය යනු වෙනත් එකකි.ප්‍රඥාව යනු තවත් එකකි.මහරජාණෙනි, එළු බැටළුවන්, ගව මහිසයන්, ඔටුවන්, බූරුවන් ආදී සතුන්ටත් මනසිකාරය නම් තිබේ.නමුත් ඔවුන්ට ප්‍රඥාව නැත."
"ස්වාමීනි, නාගසේනයන් වහන්ස, ඉතා දක්ෂ වනසේක."
හත්වෙනි යෝනිසෝ මනසිකාර ප්‍රශ්නයයි.