7/28/20

දිව්‍යමය අසපුව අතහැර යාම.


මෙසේ එදින රාත්රිය පුරාවට තමා විසින් කරන ලද අභිණික්මන ගැන සිතමින්, සියලු පහසුකමින් යුතු වූ ගෘහයකට කොටුවීම සත්ය ගවේෂණයට පළිබෝධයක් ලෙස සිතා පාන්දර යාමයේම ඒ අසපුවෙන් නික්මෙන්නට තීරණය කරනු ලැබුවා. තපස් පිරිකර ද රැගෙන එළියට පැමිණි සුමේධ තාපස තුමා තවුතිසා පුෂ්පයෙන් එලිය කල ඒ කුඩා මාවත ඔස්සේ අසපුව හැරදා වනය තුලට පියමැන්නේ තවත් පියවරක් ඉදිරියට තබමින්.
එදින පාන්දර යාමයේ ඉතා හොඳින් වැඩුණු රුක්මුලක් හමුවී විඩා නිවීම සඳහා එහි නතර වුවා. එවිටම සංසාරයේ බොහෝකල් නිවන් මග සොයා ගිය කල පිහිට වූ සෙවන දුන් ඒ ඒ වෘක්ෂයන්ගේ පොදු ආනිසංස දහයක් මතකයට එන්නට පටන් ගත්තා. එය මෙලෙසයි.

🌼 දශ ආනිශංසයෙන් යුතු රුක් මුල.

1. සුළු ඇරඹුමක් පමණක් ඇති බව එකකි. ( රුක් මුල වෙත් පැමිණීම පමණකි.)
2. සම වුවද අසම වුවද පරිභෝගයට සුදුසුය.
3. අනුන් විසින් නැගිට විය නොහැකි බව තෙවැන්නැයි.
4. තම වරද සැඟවිය නොහැකි බව සිව් වැන්නයි.
5. රුක්මුලදී එළිමහනේ මෙන් කය රූක්ෂ නොවේ. මෙය පස්වැන්නයි.
6. මමත්වය අල්ලා නොගන්නා බව සයවෙනි ගුණයයි.
7. ගෙවල් පිළිබඳව ආලය අත්හැරීම හත්වෙනි ගුණයයි.
8. බොහෝ දෙනෙකුට සාධාරණ වූ ගෘහයේ මෙන් ප්රතිසංස්කරණයක් නැතිවීම අටවෙනි ගුණයයි.
9. රුක්මුල වඩන්නාට ප්රීති සහිතව විසිය හැකි බව නව වැන්නයි.
10. රුක්මුල් සෙනසුන් හි ගිය ගිය සැම තැන එක හා සමාන සුලං සෙවන සනීපය නිසා එක් රුක් මුලක් ගැන පමණක්ම අපේක්ෂාවාක නැති බව දශ වැනි ආනිශංසයයි.

🌼 පිණ්ඩපාතය සඳහා ග්රාමයට පැමිණීම.

ඉන් අනතුරුව දහවල් පිණ්ඩපාතය උදෙසා මිනිස් වාසයක් කරා සෙමින් සෙමින් පියමැන්නා. ඒ වනවිටත් දීපංකර බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ලොව පහල වීම ආසන්නයටම පැමිණි සිටියේ. ඒ නිසාම නිවන් සොයා යන්නන් ගෙන් සියලු ගම් දනවු පිරී පැවතුනා. එහෙයින්ම සුමේධ තවුසාගේ පැමිණීමද ඒ ග්රාමයට අලුත් දෙයක් වුයෙන් නැහැ. ඔවුන් හැකි උපරිම අයුරින් ඉමහත් වූ ශ්රද්ධාවෙන් ඔහුට දානය පිළිගන්වනු ලැබුවා.

🌼 ස්වයංජාත ඵලයන්ගේ ගුණ දැක පිණ්ඩපාතය අතහැරීම.

ඒ ප්රණීත ආහාර රැගෙන නැවතත් රුක්මුල වෙතට පැමිණි බෝධිසත්වයන් නැවතත් වහන්සේ මෙලෙස සිතන්නට වුනා. මම අහාර ලැබීම සඳහා පැවිදි වුවෙකු නම් නොවේ. මෙම ප්රණීත අහාර මානය හා පුරුෂ මදය වඩවයි. අහාරය මුල් කොටගෙන ඇතිවෙන දුක්වලද කෙළවරක් නැත. මම මින් ඉදිරියට සියලුම වැපුරූ ධාන්ය හා පැල සිටවූ ධාන්ය අත හැර හෙට සිටම කැලයේම ඇති ස්වයං ජාත ඵල අනුභවයෙන් ජීවත් වනවානම් කොතරම් හොඳද? ඔන්න වෝය ලෙසයි අප මහා බෝසතුන් ඒ රාජ මාළිගාවත් දිව්ය මාළිගාවත් පිණ්ඩපාත දානයත් අතහැරියේ.
🌼 පිඬු සිඟා වැඩීමෙන් ලද ප්රණීත අහාර ප්රත්යවේක්ෂාවෙන් යුතුව වැළඳු සුමේධ තවුසාණන් ඒ ශාන්ත පරිසරයේ වූ රුක්ෂ මුලයක වැඩ සිටිමින් එතැන් පටන් වැපුරූ හෝ සිටවන ලද පැල වලින් හට ගන්නා අහාර අතහැර කැලයේම ඇති වූ විවිධ අනිසංසයන්ස්වගෙන් යුතු සවයංපතිත ඵලවැල වළඳමින් මෙම සසරින් මිදෙන අයුරු සොයමින් ප්රධාන විර්යය කරන්නට වුනා. මෙසේ භාවයනායෝගිව සිත වැඩීමෙන් දින සතක් ඇතුළත ධ්යාන අෂ්ඨ සමාපත්ති සහ පංඤ්ච අභිඤ්ඤා ඉපදවා ගන්නට සමත්වුනා.

🌼 සුමේධ තාපසයෝ මෙසේ අෂ්ඨ සමාපත්ති , පංඤ්ච අභිඤ්ඤා බල ලබාගෙන සමවත් සුවෙන් කල්ගත කරන කල්හි දීපංකර බුදුරජාණෝ ලොව පහල වුනා. ඒ බුදු රජුන්ගේ පිළිසිඳ ගැනීම, ඉපදීම, බුදුබවට පත්වීම, දම්සක් පැවැත්වීම යන අවස්ථා වලදී දස දහසක් සක්වළ කම්පා වන්නටත් වෙවුලන්නටත් විය. මහා හඬින් ශබ්ද නැගීය. එසේම දෙතිස් පෙරනිමිති පහළවිය. එහෙත් සුමේධ තවුසාණන් සමවත් සුවෙන් සිටි හෙයින් ඒ ශබ්ද නො ඇසූහ. ඒ පෙර නිමිතිද නුදුටුහ.

  දෙතිස් පෙර නිමිති

01. දසදහසක් සක්වළ කම්පිත ප්රකම්පිත වේ.
02. දසදහසක් සක්වළ දෙවියෝ එදින එක් සක්වළකට රැස්වේ.
03. දසදහසක් සක්වළ මහත් ආලෝකයක් පැතිරුණේ ය.
04. සිර කරනු ලැබූ සියලු සත්වයෝ විලංගු, සිරගෙවල් ආදියෙන් මිදුණාහ.
05. අධි ශීත, අධි උෂ්ණ සම වේ.
06. සුළං කුණාටු ඇති නොවේ.
07. ගංගාවෝ ගලා නොයත්.
08. එකනෙහිම සියලු ගොඩ දිය පිපෙන මල් පිපේ.
09. තුරු ලිය ඵල බර වේ.
10.අකාස ගත වුද පොළවෙහි වුද සියලු රුවන් දිළිසේ.
11. මිනිස් හා දීව්ය තුර්ය භාණ්ඩ ඉබේ එකවර වාදනය වේ.
12. නා නා වර්ණ මල් වරුසා අහසින් වසී.
13. මහා මුහුදු රළ සංසිදී ලුණු රස පහවගොස් මිහිරි රැසක් ඇතිවේ.
14. පහන් සිත් ඇති දෙවිවරු සිය දිව්ය විමන්වල නැටුහ. ගැයුහ. වැයුහ. කොඩිදැමුහ. ඔවුහු ක්රීඩා කළහ. එකෙනෙහිම මහකවුළු දොර තෙමේම විවරවිය.
15. නිරයවල ගිනි නිවේ.
16. බුද්ධාන්තරයකුත් දියත්තක් නොලත් ප්රේත ලෝකයෙහි පිපාසය
පහවේ.
17. හිරු දීප්තිමත්ව බබලයි. සියලු තාරකාවෝ පෙනෙති.
18. වැසි නො වැසම පොළොවෙන් ජල දහර උඩට නගී.
19. තරු සමූහය සමග නැකත් තරු අහසේ බබළයි.
18. සඳ විසාවේ නැකත් හා යෙදේ.
20. පෘථිවියේ ගුහාවල වාසය කරන සත්වයෝ එකවර නික්මෙති.
21. සියලු සත්වයන්ගේ උකටලී බව නැති වී සතුටු වුවන් වේ.
22. උපතින්ම අන්දවුවන් හට පෙනීම ලැබුණි. බිහිරෝ ශබ්ද ඇසුහ. මානසික
අභාධිතයනට සිහි එළඹුණි. කොර වුවෝ පයින් ගමන්කළහ.
23. සියලු සත්වයන්ගේ රෝග හා සාගිනි දුරුවේ.
24. සියලු බය දුරුවේ.
25. දුහුවිලි ඉහළට නොනැගේ.
26. අමිහිරි සුවඳ නැති වී මිහිරි සුවඳ හමා යයි.
27. එකෙනෙහිම අරූපී බඹුන් හැර සියලු දෙවු බඹුන් පෙනේ.
28. සියලු නිරය මිනිසුන්ට පෙනේ.
29. අධික දුකින්ද මහත් අඳුරින්ද ගහණ වූ ලෝකාන්තර නිරයේ මහත් විපුල
ආලෝකයක් උපදී.
30. බිත්ති ජනෙල් පර්වත අනාවරණය වී අහස මෙන් විය.
31. නිත්ය වෛරී සත්වයෝ පරම මෛත්රී සිත් ලැබුහ. කවුඩු බකමුහුණෝ එක්ව හැසුරුණහ. විසඝෝර සත්තු මුගටින් හා සමග ක්රීඩා කළහ.ගෙවලමියෝ බළලුන් හා සෙල්ලම් කළහ.
32. එක්ෂන්යෙහි සත්වයන් චුති ප්රතිසන්ධි නොවේ.

දෙතිස් පෙර නිමිති පහළවීමට හේතු.

එහි දසදහසක් සක්වළ එක පැහැර කම්පා වීම සර්වඥතාඥාන ප්රතිවේධයට පෙරනිමිත්ත ය. අන්ධයෝ රූප දැකීම දිවැස් ලැබීමට පෙරනිමිත්ත ය. බිහිරෝ ශබ්ද ඇසීම දිවකන ලැබීමට පෙරනිමිත්ත ය. සිහිමුළා වූවෝ සිහි ලැබීම සතිපට්ඨාන ප්රතිලාභයට පෙරනිමිත්ත ය. පිල්ලු පයින් ගමන් කිරීම සතර ඍද්ධිපාද ප්රතිලාභයට පෙරනිමිත්ත ය. බැමි ඉබේම සිඳී යෑම අස්මිමාන ඡේදයට ද, ගෝර නිරාගිනි නිවී යෑම එකොළොස් කෙලෙස් ගිනි නිවීමට ද, තිරිසනුන්ට කිසි බියක් නො වීම සිව්බඹ විහරණ ප්රතිලාභයට ද, සියලු රෝග ඉබේම පහව යෑම සිව්සස් ලාභයට ද, තූර්ය්ය භාණ්ඩයෝ තමතමන් ම නාද පැවැත්වීම දහම් බෙර ඇසීමට ද, දසදිසාවෝ පහන් වීම විමුක්ති සුවයෙන් සුවපත් වීමට ද, සිසිල් සුළං හැමීම දෙසැටක් මිත්යාදෘෂ්ටි නැති කිරීමට ද, නො කල් වැසි වැසීම මහා ධර්ම වර්ෂාවට ද, පක්ෂීන් තුටුපහටු ව පොළොවට බැස සිටීම අවවාද අසා මහජනයාගේ දිවිහිමි කොටැති සරණාගමනයට ද, ගංගාවන්හි ජලය නිසල වීම චතුවිශාරද ඤාණ ලැබීමට ද, සාගරයේ කරදිය ජලය මිරිදිය වීම නිවන් එකම රසයෙන් යුක්ත වීමට ද, ගස්වැල්හි මල් පිපීම විමුක්ති කුසුමින් යුක්ත බවට ද, අහසේ දිව්ය තූර්ය්ය නාද වලින් නාද වීම බුදුව උදන් ඇනීමට ද, සියලු දසදහසක් ලෝක ධාතුව අතිශයින් සෞභාග්යමත් වීම ආර්ය්ය සෞභාග්යයක් ඇති බවට ද පෙරනිමිති ය. සෙසු විශේෂතා සෙසු බුදුගුණ ලැබීමට පෙරනිමිති ද වේ.